ρίνανθος

ο, Ν

βοτ. γένος αγγειόσπερμων δικότυλων ημιπαρασιτικών φυτών, που ανήκει στην οικογένεια σκροφουλαριίδες τής τάξης σκροφουλαριώδη, τα οποία είναι ιθαγενή τών εύκρατων περιοχών τής Ευρώπης, τής Ασίας και τής Βόρειας Αμερικής.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. rhinanthus (< ῥίς, ῥινός + άνθος)].